عشق یوجونگ به دختره خیلی قشنگ بود البته من برعکسش رو خیلی حس نکردم. یکی از نقاط قوت سریال این بود که نشون داد حتی بد ترین آدما زندگی شخصی خودشونو دارن و خیلی وقتا شبیه به انسانهای معمولی ان…یکی از دلایلی که خیلی ها روی جه جون کراش زدن یا دلشون براش سوخت این بود که خیلی جاها نشون دادن این انسان چقدر معمولیهمثلا در ارتباط با دخترش آدم واقعا دلش براش میسوخت…البته که همون کار های بدی که همیشه کرده بود دامن گیرش شد تو همین قضیه هم….همون سکانسی که داشت معلم منحرفه رو میزد و دخترش متوجه شد.
یعمی علاوه بر اینکه از یه سری شخصیت بدت میومد دلتم براشون میسوخت و این نقطه قوت این سریاله.‌‌..
یکی دیگه از تفاوت های سریال با بیشتر سریال های دیگه تصور نویسنده از اثر انتقامه…بیشتر داستان ها در آخر به این نتیجه میرسن که کاش به جای انتقام اون فرد رو ببخشن اما اینجا همه به نتیجه وارهاشون رسیدن و حتی در نهایت رفتن که انتقام اون دکتره رو بگیرن….یعنی انتقام یک عمل منفی تو این سریال نبود…البته چیزی که ازش خوشم میومد این بود که بر خلاف وینچنزو که خودش راه افتاده بود مردمو پاره میکرد و تبدیل به شخصیت منفی شده بود اینجا دونگ اون در اصل کاری نکرد و همه به نتیجه طبیعی اعمالشون رسیدن.
مثلا جه جون اگه به اون دختره که تهش لال شد خیانت نمیکرد عاقبتش اونجوری نمیشد…
اما یه چیزی که صلا دوست نداشتم کاری بود که هادویونگ در آخر کرد….جه جون کاری با این نکرده بود که….زنش انتخاب کرد بهش خیانت کنه و زنش بچه رو از جه جون و دویونگ مخفی نگه داشت ..اون وقت ها دو یونگ حق داره اینو بکشه و راحت بره خارج؟
اکثر مواقع توی سریال آدم منصف و منطقی بود و آخرش اومد سر یکی که هیچکار باهاش نکرده بود همچین بلایی آورد.یعنی پدر بیولوژیکی یه سول رو کشت و با یه سول خیلی خوشحال رفت خارج…نه منصفانه بود نه درست و وجدانا قشنگ بود … ضمن اینکه شبیه قتل های ناموسی بود..
مثلا چی رو میخواستن با همچین اتفاق مسخره ای تبلیغ کنن؟
هر کیرو خواستین بکشین بعد میتونی شاد زندگی کنین؟
نویسنده تک این قسمت واقعا زیاده روی کرده بود