حاجی از اتفاق اول قسمت دو پشمام ریخت😂😂😂😂😂با این حجم از فوجوشی بودنم خیلی سم بود خیلی سم.

من این سریال رو تازه تموم کردم.
خوب بود. بو گوم و دختر نقش اول واقعا شیمی خوبی باهم داشتن و اون قسمت‌های اول رابطه‌شون بهم آرامش می‌داد.
دوستی سه تا پسر و شعور شون رو هم خیلی دوست داشتم. بماند که به قول یکی از دوستان کاراکتر هه هیو به خاطر لاس‌هایی که می‌زد از دوست داشتنی بودنش کم می‌کرد… اون دوست عکاس شون خیلی زیاااااد حس خوب می‌داد، چقدر این بشر خوب و مهربون و کیوت و مظلوم بود آخه..😭✨️

و در آخر:

این سریال واسه من دوست‌داشتنی بود و لبخند های قشنگ بوگوم از این سریال همیشه تو ذهنم می‌مونه…

من هنوز به نیمه سریال هم نرسیدم … ولی دیالوگ هاش خیلی قشنگه ، خیلی جالب باهم حرف میزنن … و اینکه چقدر کاراکترای این سریال باخودشون در صلحن … همشون رو نمیگم نقشای اصلی رو … البته از رو مخی بودن دوتا مامانا هم نباید گذشت ، نمیدونم چرا با بازیگزاشون بعنوان مادر نمیتونم کنار بیام اصلا ب این نقش نمیخورن ..
بنظرم بذارید تو لیستتون و موقعیکه دلتون ی فیلم اروم و روزمرگی میخواد برید سراغش

من عاشق کارهای رئال طور هستم با روایت داستان گونه، و در کنار همه ی ژانرها از این ژانر بی شیله پیله و قابل لمس و واقع گرایانه هم لذت میبرم مخصوصا وقتی خوب روایت بشه و البته تو دنیای سریال سازی کره خیلی کمه ازش طرفداراش هم کمن ( تو فیلماشون بیشتر رئال طورن)
قبل از این هم تو همین سبک داستان و روایت از دنیای شلوغ و واقعی صنعت سرگرمی ،ولی با فاز کمدی طور، entourage رو خیلی دوست داشتم
ریت پایین سریال گمونم مال هیترهای بو گوم ، نبودن صحنه های رومانتیک و فانتزی و عشقولانه ، تینج نپسند بودن ، آدم ها توش ایده آل نیستن و آیدل طور نیستن کلا زندگی قند و نبات نیست یا نهایتا بعد از یه پروسه قند و نبات نمیشه ….
اگر فقط ژانر مورد علاقتون گوگولی پسند طور نیست و دنبال اکلیل و پروانه نیستین حتما ببینین
از لحاظ استایل پوشش و لباس که یه لول دیگه ست چشم ادم رو نوازش میکنه
و به عنوان کسی که فن بوگوم نیست دیدن این پسر بدون میک آپ سفید گچی و اون موهای تند و تیز و کوتاه پسرونه ش عالی بود …

من این سریال رو وقتی در حال پخش بود میدیدم و همون موقع دراپش کردم
ولی دوباره اومدم سراغش و واقعا از دیدنش لذت بردم
به نظرم ارزش یکبار دیدن رو واقعا داره
دیالوگ های واقعا قشنگ و عمیقی داشت
کمتر مواقعی برام پیش میاد که سریالی رو عقب و جلو نکنم و از ثانیه به ثانیه اش لذت ببرم، این دقیقا از همونا بود
لطفا بهش فرصت بدید

سریال فوق العاده‌ای نبود ولی یه دیالوگ داشت که هیچ وقت فراموش نمی‌کنم:

“حالا که برای خودم اتاق شخصی دارم خوشحالترم؛ چون می‌تونم اونجا هر چقدر که دلم می‌خواد گریه کنم.”

نسخه زیرنویسای web dl به نتفلیکس میخوره؟ میخوام نسخه بدون زیرنویس نتفلیکس دان کنم میترسم خوره بهش

وقتی هه جون بعد از سختی ها و محدودیت هاش، تو مسیر موفقیت افتاد و روز به روز بیشتر معروف میشد واقعا حس خوبی به من القا میکرد، یه جوری که جرقه ی امید تو وجودم زده میشد: “شاید من هم بتونم تو عرصه فعالیت خودم موفق بشم و به اون رضایتی که میخوام برسم”. خانواده ها باید بذارن بچه ها برن دنبال علاقه شون، چون وقتی تو مسیر کار مورد علاقه ات باشی احتمال موفقیتت خیلی بیشتره و خوشحالتری

من واقعا دوسش داشتم بنظرم خیلی واقع گرایانه بود اما زیبا بوود بازیه همشونو دوست داشتم میشه جزو لیست قشنگترینام🤍

سریال از نظرم قشنگ بود
اصلا من بوگومو میبینم آروم میشم فکر کنم این بشر فیلم جناییم بازی کنه قاتل سریالیم باشه باز من با چشای قلب قلبی ببینمش

اصلا دوسش نداشتم دختره رو با نقش دومیه شیپ میکردم

وایب این سریال ارامش کاراکتر زن و ارزش های اخلاقی کاراکتر مرد نقش اول خیلی زیبا بود🌼
شبیه این سریال چی ببینم؟💛🥺

دیدن این سریال برام زمانی اتفاق افتاد که توی وضعیت مشابهی با کارکتر های سریال بودم، و عمیقا از پایان سریال لذت بردم،از دلایل منطقی جدا شدن کارکتر ها خیلی لذت بردم، یجورایی این سریال خیلی نزدیک به واقعیت زندگی بود واسه همین کسی که راجب زندگی رویایی فکر نکنه میتونه از این سریال لذت ببره.
درواقع همیشه عشق کافی نیست، عوامل محیطی تاثیر زیادی روی روابط ادمها میزاره.

سریال خوبی بود؛خوب از این لحاظ که حرفی برای گفتن داشت مثل سختی های روند تبدیل شدن به یه سلبریتی ،صنعت سرگرمی،خانواده ،فقر ،خودشناسی و ارزش قائل شدن برای خود و خیلیییی چیزهای دیگه که اگه تجربشو داشته باشید حس همزاد پنداری عجیبی داره …
یه جاهایی سریال افت میکنه و خسته کننده میشه یا به نوعی لج درار الکی .پایانش راضی کنندست و همینکه یه کوچولو بیخیال کلیشه همیشگی زوج ها شدن خودش خیلیه
شخصیت هه هیو برام ارزشمنده چون باعث شد چیزهای زیادی ازش یاد بگیرم (مهم ترینش اینکه خودت رو دوست داشته باش )