من نمیتونم زیرنویس رو دانلود کنم لینک مشکلی داره؟

کره کلا توی فیلم سازی حرفی واسه گفتن نداره ولی این فیلم عااالی بود اولین فیلم کره ای بود که جذبم کرد و به نظرم محتوا داشت

این سریال عالی بود??چه مامان خوب وفداکاری داشت??

خیلی عمیق و‌ پرکشش بود؛ بدون اضافه‌گویی و واقعاً تاثیرگذار.
تیم بازیگریش هم، سنگ‌ِ تموم گذاشتن.
اشک‌های زیادی براش ریختم. جلوه‌ای جدید از “بی‌گناهی” و “عدالت” رو نشون داد.

داستان یک برائت (توی حقوق به بی‌گناهی می‌گن «برائت»)
+ فقط بنشین و تماشا کن چه‌طوری حکم بی‌گناهی می‌گیرم.

بخش نخست: بدون لو دادن راز داستان
کلیت داستان درباره دو گروه از انسان‌هاست که منافع متعارض دارن و گروه قوی و طماع درصدد پس‌زدن ضعیف و قانع هست…
و داستان خانم وکیل جوان، پرتلاش و موفقی که در این غوغا، بر سر دو راهی یک انتخاب قرار می‌گیره…
دختری پر امید اما غافل از بازی‌های روزگار، هم در زندگی شخصی‌ش و هم در زندگی حرفه‌ای‌ش با یک چالش برزگ مواجه می‌شه.

این فیلم «در مقیاس کوچک» بیانگر نارسایی و ناکارآمدی دستگاه عدالت (دادگستری)، غلبه قدرت بر قانون و تولد پدیده فساده.
اینکه گاهی آدم‌ها برای دست‌یابی به قدرت، مسیرهای کوتاه اما پرآفت و غیراخلاقی رو به مسیرهای طولانیِ انسانی ترجیح می‌دن.

داستان دو خط زمانی داره؛ حال و گذشته
ما با مرور خاطرات‌ شخصیت‌ها، از لابه‌لای گفت‌و‌گوها یا فلش‌بک‌ها، این جواز رو می‌گیریم که مرتباً به گذشته اونا سرکشی کنیم و «قاضی» داستان باشیم.

فیلم‌نامه بسیار منسجمه.
شخصیت‌پردازی‌ها بسیار قویه (مخصوصاً پرداخت شخصیت دادستان و جانگ‌این، شخصیت جانگ‌سو هم خیلی کیوته و به نظر من بازیگرش به‌خوبی از پس این نقش دشوار براومده)
من فیلم‌برداری رو خیلی دوست داشتم. قاب‌هایی که ما رو به فکر فرو می‌برد؛ مثل همین نمای پرتره جانگ‌این که در پوستر هست.

این دختر در یک روز بارانی و در واکنش به یه بی‌عدالتی «طوفانی»ترین تصمیم زندگی‌شو می‌گیره و به شخصیت پارادوکسیکال* داستان (دادستان بخش) می‌گه «هر کاری کردی که یه بی‌گناه رو گناه‌کار جلوه بدی» و حالا نوبت منه… بنشین و تماشا کن چه طوری از دادگاه حکم برائت می‌گیرم.
* پاردوکسیکال از این لحاظ که از مقام دادستان انتظار ستاندن داد و گسترش عدل می‌ره، اما دادستان این قصه دقیقاً برعکس بود…
من این فیلم رو یک فیلم سمبولیک می‌دونم؛ نمادهای کوچک و بزرگی که رهنمون ما برای طبقه‌بندی شخصیت‌ها، احساسات و موقعیت‌های زندگی واقعی هستند.

بخش دوم: حاوی قسمت‌هایی از داستان

پی‌نوشت: داداش کوچیکه چه خوب بود 🙂