زیرنویس فارسی هم داره. بگردین پیدا میکنین

نقد کلی سریال (حاوی اسپویل):

این سریال عاشقانه داره. عاشقانه سریال کمه اما بدجور دلچسبه و بهم میان؛ اما مهمترین و اصلی ترین نکته رابطه وانگ شین با ماکوی بود. یه رابطه استاد شاگردی خاص. مثل یه پدر و پسر واقعی که با هم ماجرهای زیادی رو از سر میگذرونن و چیزای زیادی از هم یادمیگیرن. میبینیم چطور این استاد پیر شاگردشو راهنمایی میکنه و چطور به آدمای کوچیک و بزرگ دور و برش به روش خودش اهمیت میده. مثل پیرمرد کوری که دنبال دخترش بود یا مردچوپانی که همیشه تو ایستگاه منتظر بود تا ماکوی براش یه چیزی بفرسته.

با این محله زندگی قراره بکنین. این سریال همه جور چیزی تو خودش داره. هیچ وقت دست از غافلگیرکردنت برنمیداره. البته به روش خودش. به وقت خودش. توی یه مسیر چندین ساله سوار یه قطار میشین و با آدماش زندگی میکنین. مثل یه سفر چندین ساعته با قطار میمونه که بعد پایان وقتشه ازش پیاده بشین و ازش خداحافظی کنین…

آهنگای سریالم که نگم چه جوری آدمو نابود میکردن… مخصوصا اون سخنرانی بازنشستگی سای شوان که همزمان با پخش اون آهنگ اشکمو درآورد…

ممنون که کامنتمو خوندین.
پایان.
#پیشنهادی

خدایی الان که تمومش کردم افسردگی گرفتم. واقعا این سریال یه جواهر ناشناخته است که امیدوارم خیلیا ببیننش…

نویسنده ناعزیز

کارما تو کمر یائولینگ نزد،

ولی حق دالی از زندگی اینه که به بهترین جاها برسه. این دختره یائو هم ذلیل بشه…
داره هی از دل مهربون این بچه سواستفاده میکنه. وقتی دوستش نداری ردش کن. هی عشوه میاد تا پولای دالی بیچاره رو بچاپه…

ما جیان یه جوری خوردنی شده که برنمیتابم…

حیف دالی که احساسات پاکش رو حروم همچین دختری کرد…
از این دختره سو استفاده گرتر و فرصت طلبتر ندیدم. خائن…

قسمت عروسی و اون دعوای مایان و یاو خدا بود. فقط دالی و وانگ شین که رقص دعوایی این دوتا رو تقلید میکردن XD

فقط اونجای قسمت پونزده که وانگ شین نرمک میزنه پشت رئیسش تا پیش استادش ازش تعریف کنه T-T
کیوت…

پرونده های سریالو خیلی دوست دارم. جذابترین نکته اینه که پرونده های کوچیک یا بزرگ سریال اینطوری نیستن که تو هر قسمت یکیشون حل بشه و دیگه تموم. بعضضی پرونده ها در طول سریال حل میشن. یه قسمتی بهشون اشاره میشه و چند قسمت بعد ممکنه حل بشه. این در مورد داستن آدمای توی قطارم صدق میکنه. همین حس واقعی بودن سریال و جذابیتش رو چند برابر کرده.

واقعا این سریال مثل یه الماس و جواهره که مخفی مونده. حیف این سریال نیست دیده نشه؟ تو خود چینم بد ترکونده بود. خلاصه سریالم با چیزی که هستش تفاوت زیادی داره. کمدیش، درامش همه چیزش به اندازه است. خود زندگیه لعنتی. یه عالمه هم اتفاق تو هر قسمت میوفته و سرهمین نمیتونی جلوی خودتو برای دیدن قسمت بعدی بگیری.

بچه اول شده و انتظار داشت یه جشنی، سروری چیزی براش راه بندازن. استاد که خمم به ابرو نیاورد. رئیسششم فقط تابلو رو قاب گرفت… بچم…

رابطه استاد شاگردی ماکوی و وانگ شین خیلی قشنگه. دل ما کوی هم برای شاگرد کله خرابش تنگ شده اما خودشو میز نه به اون راه.

چقدر این دختره یائو رفیق نیمه راه بود. بعضی آدما فقط ظاهر قشنگی دارن اما درونا سست و بی احساسن. شرایط وانگ شین اینقدرا هم بد نبود که بعدا نتونه به جایی برسه. این دختر بیشتر دنبال یه کسیه از لحاظ مالی ساپورتش کنه تا یکی که اخلاقا و رفتارا آدم خوب و پرتلاشی باشه. همه که نمیتونن عین مایان هم خوشگل و دلبر باشن هم یه دختر که باید براش بهترینا اتفاق بیافته.

دالی خیلی مهربونه. بدبخت تو زندگی قبلیش سیزده تا زن داشت(زندگی جدید آغاز میشود)، اینجا اون یکی که بد عاشقشه هم پا نمیده XD

فقط اون جلسه‌ای که برای مردن مرغا گذاشته بودن XD
قیافه وانگ شین خدا بود XD

چرا ترجمه نمیشه 🥲

خلاصه‌ش و تیزرش جذبم نکرد ولی بازیگراشو بسی دوست می‌دارم🥲
زمانی رو که سریال توش جریان داره هم دوست دارم
به نظرتون ببینم یا نه؟

بازیگرای خوبی داره و تریلرش هم چشمک زنه
امیدوارم سریال رو دوست داشته باشم

بچم جیانسی هم اینجا یه نقش مهمان داره T-T

این سریال فقط با یه تیتراژ دلمو برد. انقدر آهنگش ریپلای طور بود. فضا و وایبش ریپلای طوره. بازیگراشم که نگم. لعنتی خود زندگیه