سالی که این سریال پخش شد دو قسمت اول و دیدم و دیگه ادامه ندادم میگفتم چطور اکثرا از این سریال خوششون اومده درک نمیکنم و …. فقط خواستم بگم الان واسه چهارمین بار این سریال و دانلود کردم و میخوام ببینم
سالهاست فیلم و سریال از کره و سایر کشورها میبینم ولی آجوشی من بهترین سریالیه که دیدم
بهش فرصت بدین و حتما ببینید
همیشه در بدترین شرایط روحی این سریال و واسه دیدن انتخاب میکنم ، غم انگیزه ولی این که اخرش همشون شرایط نسبتا خوبی پیدا میکنن باعث امیدواری میشه
من واقعا این سریال و دوست دارم
و برای آجوشی عزیزم مینویسم ( ای کاش تحمل میکردی تا شرایط زندگیت درست بشه حیف بودی خیلی حیف
فراموشت نمیکنم ، امیدوارم روحت در آرامش باشه 🥲💔)

گاهی برمی گردم و نظرات قدیمی رو می خونم به یاد زمانی که آجوشی هنوز زنده بود 🥺

بنظرم امکان نداره خودکشی باشه
یعنی اصلا اینقدر ضعیف و بدبخت نبود که اینکار را انجام بدهد

مطمئن باشید بعدا، شاید سالها بعد و بالاخره مشخص می شود که قتل بوده است

آجوشی دلم برات تنگ شده. آجوشی این غم از قلب من نمیره. پس خانواده ات چه دردی رو تحمل می‌کنند؟ من تا به حال، طی این ۱۱ سال، سریال‌هایی رو دانلود می‌کردم، هر چه قدر هم که دوست داشتم، دوباره نگاه نمی‌کردم. این بار تنها باری بود که این سریال رو دوباره دانلود کردم و کامل نگاهش کردم؛ انگار که بار اوله. هنوز غم داشت، هنوز درد داشت.
تک تک شخصیت‌های سریال برای من تکیه گاه بودند؛ “ببین اوضاع برای اون‌ها هم خوب پیش نمی‌رفت…ببین اون‌ها مثل تو بودند…ببین دووم آوردند… ببین به آرامش رسیدند…”
قرار بود به آرامش برسی آجوشی…
تا وقتی زنده هستم، یاد و خاطره و لحظات ارزشمندی که لی سون کیون عزیز با تمام آثارش برای من رقم زده، در قلبم خواهد ماند.

کره زمین یکی از منحصربفردترین هاشو از دست داد. مگه میشه برنامه ، سریال ، فیلم کره ای ببینیم و گوشه ذهنمون یادی از لی سون کیون نکنیم .

دلم میخواد بازم آدمای زیادی این سریالو ببینن و کیف کنن و آجوشی رو نه با رفتنش که با آثار به یاد موندنیش و اینکه چه بازیگر بزرگی بود به یاد بیارن و به خوبی ازش یاد کنن و دیگه غمگین نشن و لبخند بزنن.

مرگ لی سون کیون بجای اینکه جر اتفاقات تلخ سال گذشته مردم کره باشه ، شده جر اتفاقای تلخ سال گذشته ما ، به قول یکی از عزیزانی که کامنت گذاشته ، توی ذهن و قلبمون صدا و تیپش جاودانه شد . روحش شاد . مردم ایران یادت میکنن لی سون کیون ، حیف حیف حیف .

وقتی میام اینجا حس میکنم اومدم مزارش
دلم خون میشه

امروز روز خیلی سختی بود… چیزایی که نباید رو تحمل کردم و اجازه دادم شخصیتم خورد بشه… آجوشی قلبم عمیقا شکسته و حالا می‌فهمم وقتی زندگیت رو نابود کردند و تو فقط سعی کردی تحمل کنی چقدر بهت سخت گذشته… فقط خواستم بگم خیلی دلم برات تنگ شده و هنوزم باور نکردم برای همیشه رفتی…

امروز تولده لی سون کیونه. هیچ جا ندیدم هیچ کس چیزی بگه. تمام این دو ماه همه سکوت کردن. هیچ خبری از اون دو زن یا پلیسی که این آدم رو به مرحله مرگ رسوند نیست. تمام اون مدیاها که مثل کفتار دو ماهه تموم دورش کرده بودن حالا دو ماهه که سکوت کردن تا فراموش بشه. تا جنایت هاشون فراموش بشه. و موفق شدن. اگر آجوشی میدونست که انسان ها چقدر سریع فراموش میکنن ، شاید تصمیم دیگه ای میگرفت. وقتی چنین مرگ دردناکی به این راحتی فراموش میشه و مردم سرگرم که داستان دیگه میشن ، پس عمر اون شایعه ها چقدر میتونست باشه؟

دلم برای آجوشی عزیزم تنگ شده
چه بلایی سرت آوردن اینا
کاش مردم بی لیاقت کره بفهمن که برامون خیلی بی ارزش شدن …
اصلا اینکار چی بود که با آجوشی کردن
مدام میخوام کامنت بذارم اما اشک امونم نمیده
کاش آجوشی میومد پیش من می موند کل ایران آجوشی رو دوست دارن
پاکی و معرفت از چشماش میباره
آجوشی خیلی دوستت دارم دلم میخواد بغلت کنم