سریال خوبی بود گرچه انتظار داشتم هیجانات ورزشی آن بیشتر بود ولی در کل نکته های خیلی خوبی در آن مطرح میشد ممنون بابت زیرنویس

دو قسمت اولش رو موقع پخش دیده بودم ، اما درگیر درس و دانشگاه شدم و نتونستم ادامه بدم. الان در آستانه شروع ترم جدید دوباره شروع به دیدنش کردم. مشکل من ربطی به ورزش نداره اما منم دقیقا مثل گائول ، توی امتحانای ترم قبلم دچار یه درگیری ذهنی به شدت عجیب و غریبی شدم. به شدت ذهنم خسته بود اما در عین حال میل به تلاش زیاد اجازه نمی‌داد استراحت کنم. فکر می‌کردم باید تا جایی که میتونم از همه چیز بزنم و تلاش کنم تا بهترین نتیجه ممکن رو بگیرم. به بهتر قانع نبودم و بهترین رو میخواستم . اون دوران سخت گذشت. به هر سختی ای که بود اما دروغ چرا، با شناختی که از خودم دارم ، میدونم ممکنه دوباره همچین حالاتی رو تجربه کنم. اگرچه با توجه به تجربه ای که از قبل دارم ، شاید شدتش مثل قبل نباشه. به خاطر همین تصمیم گرفتم با شروع شدن دوباره کلاس های دانشگاه این سریالو ببینم. متاسفانه فضای سمی کلاسمون دست کمی از این مسابقه های راهیابی به تیم ملی اسکیت سواری نداره. میدونم که این سریال حالمو خوب میکنه . تک تک دیالوگ های سریال برام ارزشمندن. واقعا هرکس به به جه گال توی زندگیش نیاز داره!

اینکه دوستان یه چیز رو اضافه کنم
ژانر سریال اصلا عاشقانه نیست
واقعا درک نمیکنم چرا به خاطر عاشقانه نبودنش دراپ میکنید😂 به نظرم اصلا نباید شروعش کنید

و اینکه اتفاق رومنسی که افتاد نظر شما کاملا محترم هست ولی من واقعا با سریال همدردی کردم بخاطر اینکه وقتی یه نفر توی همه ی بدبختیات کسی باشه که بهت یاد بده احساسات خودت رو بپذیری با تمام وجود درکت کنه و بهت راه حل پیشنهاد بده،
بدون اینکه بفهمی عاشقش میشی ( این مورد برای خودم پیش اومده که میگم🤧❤️‍🩹)
و جگالم تمام مدت به چشم خواهرش بهش نگاه میکرد اما ناگهان فهمید که خودش هم درمان شده وقتی گائول موفق شد بدون اینکه بفهمه اشک ریخت
چون احساس کرد که بالاخره خودش درمان شده
وقتی این سکانسارو دیدم به این پی بردم که قطعا نویسنده هم به اندازه من این چیزا رو تجربه کرده!🥹

نامه ای از من جگال سِم✨:
فکر می کنم پارسال این موقع بود که درحال پخش بودی و من دانش آموز پایه ی یازدهمی بودم که داشتم برای کنکور ۱۴۰۲ آماده میشدم!

تک تک قسمتایی که داشتم اذیت میشدم باهام همدردی کردی
همیشه موقع دیدنت دفترچه ای کنارم بود و نکاتی که میگفتی ریز به ریز می نوشتم

اونجایی که گفتی همیشه کسایی توی زندگیمون هستن که با دیدنشون اعتماد به نفسمون میاد پایین و خودمون گم میکنیم،تنها راه مقابله باهاش اینه که تو چشم اون افراد نگاه کنیم و به ترس هامون غلبه کنیم؛ واقعا برای من آموزنده بود!

من توی این راه سخته دوران دبیرستانم مخصوصا امسال از تک تک آموزشات استفاده کردم
مثل وقتی که گفتی زندگی مثل مسابقه تیر اندازیه
ممکنه هنگام به هدف زدنمون
باد بوزه 🌪️ بارون بیاد🌧️ و مارو از مسیرمون منحرف کنه و شاید حتی به جاهای بهتری ببره
و بهم یاد دادی اینجور مواقع خودمو سرزنش نکنم چون مقصر من نیستم.

بهم گفتی که اشکال نداره قبول کنم که ضعیفم چون
ما وقتی اعتراف میکنیم که ضعیفیم
وقتی اعتراف میکنیم خسته ایم
وقتی حالمون از اهدافمون بهم میخوره
وقتی تو راه رسیدن بهشون یهویی می‌خوایم بزنیم زیر همه چیز
همون موقعس که شروع به رشد می کنیم
مثل خرچنگی 🦀که وقتی پوست میندازه قایم میشه
و قوی تر از همیشه برمیگرده✨

همون طور که همش به موگیول میگفتی که شکست خوردی و به شوخی می‌گرفتی🎉
به منم یاد دادی که شکست خوردن چیز بدی نیست، چرا باید از شکست بترسم؟ منم یاد گرفتم که مثل تو به شکست هام بخندم🥹

مثل وقتی که گفتی به صدای افکارم که بهم میگه من اشتباه میکنم بگم که همش تقصیر اونه و من تقصیری ندارم و بهش بگم گورشو گم کنه و در نهایت احساس آرامش کنم😓

وقتی که فکر میکردم کنکورمو بد دادم و قراره پشت کنکور بمونم یه جمله ای داشتی:
اون لحظه ای که شروع می‌کنی پا به تجربه ی جدید بزاری اتفاقاتی برات می افته سعی کن از جات بلند شی طوری که انگار هیچ اتفاقی برات نیفتاده و دوباره براش بجنگیی طوری که از دوباره آسیب دیدن نترسی
در نهایت بقول خودت همیشه اتفاقاتی برات می افته اصلا انتظارشو نداری و من رتبه ی خوبی کسب کردم و قراره از سال آینده دانشجوی پزشکی باشم سِم نه تنها مربی ذهن موگیول
چاگائول و خیلی های دیگه بودی بلکه یجورایی مربی من هم بودی🥹
و خیلی نقل قول های دیگه داشتی که جا نیست بگم…..
ممنونم ازت ❤️‍🩹
امیدوارم همه ی کسایی که این سریال رو می‌بینید بتونین ترومایی که از شکستاتون خوردیم رو درمان کنیم
و به اون چیزی که میخواین برسین🤧🌟
یادتون نره وقتی زندگی سخت شد
وقتی خیلی خیلی غیرقابل تحمل شد
یه لحظه ازونجایی که هستین فاصله بگیرین
برای یک لحظه ام که شده خودتون نباشین و کارهای احمقانه کنید
برای یک لحظه به آسمون نگاه کنید
بعدش برگردید و دوباره بجنگید
و هیچ وقت یادتون نره که به اندازه ای که سختی میکشید کارهایی رو انجام بدید که ازش لذت می برید، زندگی همش مسیره سعی کنید ازش لذت ببرین

شما نه خیلی زود به جایی که میخواید میرسید و نه خیلی دیر شما به موقع میرسید
هرکس زمان خودش رو برای موفقیت داره.

نمیدونم مشکل چیه که سریال‌های جونگ وو انقدر کم دیده میشه! این سریال که 1000 تا لایک هم نخورده و الآن سریال در حال پخشش “برادران معجزه گر” هم خیلی خیلی کم داره بهش توجه میشه…

سریال رو تموم کردم… در کل قشنگ بود و جونگ‌ وو هم مثل همیشه عالی. در مورد کامنت قبلیم:

سریال خیلی قشنگیه ولی راستش یه بار قسمت دوم دراپش کردم چون:

چقدر حس خوب داشت این سریال ،خوشحالم دیدمش. آرزو میکنم همه بتونن خودشون رو از شرایط و احساسات بد نجات بدن

خیلی قشنگ بود، یه تراپی کامل واسه غلبه بر استرس

یکی از بهترین سریال هایی که دیدم
به نظرم هممون به یکی مثل جگال نیاز داریم که وقتایی که از درموندگی کم میاریم بزنه روی شونه مون و بگه اشکالی نداره…
دستمونو بگیره و کمک کنه دوباره شروع کنیم

بدون اغراق باید بگم که از بهترین‌هایی هست که دیدم و احتمالا هم حتی از ندیده‌هام.

خیلی ارزشمند بود این سریال؛ واقع‌گرا و بالغانه بود.
شخصیت اول مرد، عاقلانه و بدون هیجان مدیریت می‌کرد.
سطح بالای فرهنگی هم در نمایش وجود داشت برای نمایش دادن و نمایش ندادن‌ها.

و همینطور به عنوان کسی که تو زندگی زمین خوردم و تنهایی کشیدم و بلند شدم و غلبه کردم بر زخم‌هام و الان می‌تونم بگم که شجاعت داشتم برای مواجه شدن با دردهام و الان در مسیر غلبه کردن هستم به طرح‌واره‌هایی که تو ذهنم ایجاد ترس کرده بودند؛ چقدر خوب بود، چقدر خوب بود این سریال. گریه کردم و قوی‌تر شدم باهاش.

فقط نصیحتی داشته باشم! خیلی باید صبور باشیم برای حال خوب دلمون.

! fighting for everyone

سریال بدی نبود ولی زوج اصلا خوبی نبودن٬ فکر کنم دیگه کارگریلی می‌خواسته سنت شکنی کنه

وای چقدر سریال دلنشینو و خوبی بود اصلا نفهمیدم چجوری تموم شد 🥺🤍 و چقدر عالی شد که

دیدنش پیشنهاد میشه،