این سریال صحنه داره‌؟ چ بین نقش اصلیا چ فرعیا؟

ینی شونصد میلیون بار اون سکانسی که هانل میره مدرسه خواهرشو بیاره میبینم و براش ضعف میکنم و دوباره میزنم از اول میبینم و این داستان همینجوری ادامه دارد:)))….

یک نکته ای رو که برام جالب بود رو بگم، توی این سریال تلاش برای تابو شکنی و فرهنگ سازی هم شده بود با توجه به اینکه کره ای ها در خیلی موارد سنتی برخورد میکنن و هنوز خیلی چیزها براشون پذیرفته شده نیست
به طور مثال رابطه عاشقانه ای که توی این سریال به نمایش گذاشته شد بین مدیر کمپانی سوک هو و کارمندش گیرین دختری در اوایل دهه بیست سالگی بود که با هم اختلاف سنی زیادی داشتن
از طرفی رابطه عاشقانه دومی که مطرح شد بین یون سو بیست و پنج ساله و خانم رئیس سی و پنج ساله بود که اینبار هم رابطه بین یک زن بزرگتر از مرد نشون داده شد، اختلاف سنی که هنوز در کره آنچنان پذیرفته شده نیست.
یا قسمت آخر میبینیم که یک درامر دختر به گروه اضافه میشه و گروه میشه ترکیب سه تا پسر و یک دختر، که معمولا گروه های مختلط کی پاپی بسیار کم هستن و چندان مورد توجه قرار نمیگیرن.
این جزییاتی که سعی کردن وارد سریال کنن تا باعث فرهنگ سازی و تابو شکنی بشه نشون دهنده ذهن باز و روشنفکری نویسنده است که جای تقدیر داره👏

قسمتهای اول که سریال رو تماشا میکردم با خودم میگفتم خدایا این سریال کپی در برابر اصل سریال “پادشاه درام ها” است که چند ماه پیش دیدم، با توجه به اینکه پادشاه درامها زودتر از سریال “سرگرم کننده” ساخته شده.
عناصر اصلی سریال یکی بود فقط جزییات عوض شده بود، مثلا توی سریال پادشاه درامها شخصیت اصلی مدیر یک کمپانی فیلم سازی بود و توی این سریال مدیر یک کمپانی سرگرمی که با موسیقی سر و کار داشت، هر دو از کار توسط توطئه پایین دست خودشون برکنار میشن، هر دو حین کار به خاطر خودخواهی هاشون باعث کشته شدن یک نفر دیگه میشن، هر دو بعد از ورشکستگی تلاش میکنن دوباره روی پا بایستن و شرکت جدید بزنن، هردو به روانپزشک مراجعه میکنن، در هر دو سریال پای یه زن پولدار این وسط در میونه که قصد کمک داره و … عناصر خیلی مشابه بودن به خصوص در قسمت های اول به وضوح حس میشد ولی رفته رفته سریال روند و خط خودش رو پیدا کرد و داستان متفاوتی گرفت.
من شخصیت آنتونی به عنوان مدیر توی سریال پادشاه درام ها رو بیشتر دوست داشتم واقعا قابل تقدیر بود
ولی مدیر کیم سوک هو در این سریال هم جذابیت های خودش رو داشت.
در کل سریال شیرینیه به خصوص برای نوجوان هایی که توی حال و هوای کی پاپ و آیدل شدن هستن.

فضای گرم و دوستانش خیلی خوب بود من که حسابی ازش لذت بردم ولی برای همه پیشنهاد نمیشه با وجود اینکه بازیگرای خیلی خوبی داره ولی خب آنچنان قوی نیس و به موضوعش برمیگرده اگه سریال موزیکال دوس دارین چیز خوبیه

سریال بشدت حال خوب کنی بود که بخاطر خلاصه ای که ازش توی سایتا هست چندسال دیدنشو به تعویق انداختم اما اشتباه کردم. یادم رفت که جیسونگ دست رو فیلم نامه بد نمیذاره.
پیامش در واقع رعایت اخلاق حرفه‌ای در کار بود که چقدر میتونه فاصله ی بین انسانیت و رذالت رو کمرنگ کنه اگر رعایت نشه.
اما نکته ای که دلم میخواست تو سریال نباشه خط احساسیش بود که بنظرم اصلاً در نیومده بود. جیسونگ همسن پدر گیرینه و مین جو هم عین خواهر بزرگتر یون سو. بازیگرا رو بزور مجبور به ایجاد این بار عاطفی کرده بودن که اصلا هم قشنگ نشده بود. اماااا در عوض اگر همون حس مین جو به سوهوک به نتیجه میرسید فوق العاده تر میشد. چقدر به هم میومدن این دوتا. انقد که آرزو میکردم این دوتا تو واقعیت مال هم میشدن سالها پیش از اینکه هردو متاهل بشن!! :))
البته ممکنه این دو خط عاطفیِ هضم نشدنی رو ساخته باشن تا اختلاف سنی رو به چالش بکشن. شاید هدف اصلا همین بوده. چون اختلاف سنی خیلی خیلی مورد نکوهشه تو کره برای ازدواج. شاید هدف نقد این بوده.
بهرحال عالیییییییییییییی بود و بازهم میبینمش قطعاً.
شمام اگر سریال حال خوب کن و گررررررررررریه درار میخواید ببنید.

خوب بود

یک سریال محشر**
پشیمون نمیشید اگه ببینید…
هر چند اشکالی کوچیکی داره ولی در کل خیلی قشنگه^^
از فضای تکراری بعضی سریالای کره ای خارج میشین
میتونین مثل یک زنگ تفریح بهش نگاه کنین?

میدونم سریالا همشون یه سری سوتی و نکات منفی دارن ولی این دیگه خیلی مسخرس و اغراق و دروغ توش بود?

اینم بگم که نویسنده الکی سریالو کش داد میتونست تو ۱۲ یا ۱۶ قسمت سریالو تموم کنه
اسپویل
اون دخترع که در حق جوهانول بدی کرد هم نمیتونه به صنعت کیدراما بره چجوری اینجوری سریالو سرهم بندی کردن اخه بعدشم مگه میشه سریالی که جوهانول بخواد بازی کنه رو کسی نقش زنو قبول نکنه ما شاهدیم سریالای چرت هم بازیگرای خوب توش بازی کردن??

اول اینکه یه پدر مجرد نمیتونه ایدل شه بهش هیت میدن ما همینجوریم شاهدیم دارن به ایدلای معمولیم هیت میدن چه برسه به پدر مجرد!
دوم اینکه وقتی از بچگی تو بوسان زندگی کردن چرا لهجه ندارن بوسانیا با لهجه صحبت میکنن!
سوم اینکه چجوری وقتی اون( دختره درامر زن جدید) جوهانول رو نشناخت این دیگه خیلی مسخرس
چهارم اینکه ما تو پکیپاپ گروه مختلط داریم ولی از همون اول مختلط بودن نه یهو یه دختر بیاد تو گروه
پنجم تو صنعت کیپاپ گروه های بند اونایی که نمیرقصن زیاد معروف نمیشن و جایزه هم خیلی کم میتونن ببرن حتی day6 که تو کمپانی معروف جی وای پیه هم اون قدر بهش توجه نمیشه و گروه های دیگه مثله د رز و ان فلایینگ به زور تونستن برد داشته باشن

دوستان سریال طنزه … چقدر زیاد یا کم؟

من هنوز خودشو ندیدم ولی آهنگاش چه قشنگنن??
مخصوصا i see you
و i can’t without you (دقیقا اسمشو نمیدونم به انگلیسی)
به خاطر جی سونگ نازنین که بازیگر موردعلاقمه و آهنگاش میخوام ببیننش?

قشنگ بود….جزو فیلمایی بود که وقتی تمومش میکنی دلت برای شخصیتا و محیط تنگ میشه 🙂

من اولین سریال کره ای بود که درسال ۹۳ من شروع کردم به دیدنش عاشق خل بازی های جونگ کایل شدم و مخصوصا جایی که داشت بهش رانندگی یاد میداد واقعا عالی بود وای یادش به خیر چقدر سریال خوبی بود تو این سریال بود که عاشق جی سانگ شدم