یکی از بهترینای کیدراما و ژانر پزشکی🤌🏻👍🏻👏🏻😍
هرسال بهار موقع امتحانا یه بار میبینمش
اگه ندیدید الان که بهاره یا تابستون حتما ببینیدش😍چون سریالشو تابستون بازی کردن🤩

وقتی سنم کم بود با سیدی نگاهش میکردم بخاطر این سریال خیلی انگیزه گرفتم حتی رشته ام هم بر همین اساس انتخاب کردم الان که ریواچش کردم یاد اون دوران افتادم ،واقعا سریال های قدیمی حال و هوای متفاوتی دارند💞

3 قسمت اولش خیلی خوب بود بعدش افت کرد و معمولی شد. نکات مثبت سریال شخصیت پردازی‌های متفاوت و دیالوگاش بود… 20 قسمت براش واقعا زیاد بود و همون 16 تا کافی بود. ژانر پزشکیش هم خیلی قوی نبود و عاشقانه‌ش رو هم زیاد دوست نداشتم.

خیلی قشنگه

نگم چقدر قشنگه🥹🤌🏼

هر وقت انرژیم میوفته اینو میبینم🙃
مثل همین امشب👣🫧

من اولین باره این سریالو میبینم و چیزی ک خیلی توجهمو جلب کرد لین بود ک رابطشون به شدت پخته و بالغانه بود و هیچ جوره کلیشه نداشت مخصوووصااا پرفسور هونگ که چه قدر فشنگ به مسائل نگاه میکرد و حلشون میکرد و مشکلاتو برای خودش پیچیده نمیکرد..همین باعث شد که ۹۹ درصد مواقع ارامش داشته باشه و خودشو نبازه و نزاره استرس بهش غلبه کنه..به شدت شخصیت پروفسورو دوست داشتم و متناسب با سنش رفتار میکرد👌👌وقتی فهمید اون یکی دکتره هم رقیب عشقیشه مثه بقیه پسرا حسادت نکرد یا سعی نکرد رابطه ی عشقشو اون دکتررو بهم بزنه و چهههه قدررررر خوب رفتار کرد لذت بردم…اگر ب دنبال عاشقانه ی بالغانه و درست و ب دور از کلیشه هستین پیشنهادش میکنم…به ادم یاد میده باید توی یک رابطه چ طوری برخورد کنه👌

از تک تک سریالای پزشکی که تا الان دیدم ضعیف تر بود با تشکر 😐😐 واقعا تو حتی یک بعدشم پرفکت نبود همه چی توش خیلی ساده بود و اصلا حس خاصی به آدم منتقل نمی‌کرد نه ساید عاشقانش، نه پزشکیش نه هیچیش…

💙دیالوگ:
“یه نفر بهم گفت: زندگی این نیست که منتظر تموم شدن بارون باشی، زندگی رقصیدن زیر بارونه.“
دکتر هونگ جی هونگ-
”همش میگم بی دلیل چون نمیخوام دانشم در مقابل کسی که حتی ایده ای واسه درک مطلب نداره از دست بدم.“😁
دکتر هونگ جی هونگ
دیالوگای بیشتری نظرتون رو جلب کرد بگید دوستان❤

واقعا یدونه دیگه از این سریالای حال خوب کن نیاز دارم الان

واقعا از صمیم قلب خوشحال بودم

⁦⁩

سرشار از حس پروانه وارم
دوسش داشتم
قشنگ بود اونم از نوع خیلیش

کاراکتر هونگ جی هونگ از اون شخصیت‌هایی بود که بالغ شده بود واقعا… حالش خوب بود… بحث‌ها رو خیلی جدی نمی‌گرفت و راحت و بی شیله پیله شوخی می کرد و حرف دلش رو می‌زدولی در عین حال موقع کار حرفه‌ای و جدی رفتار می‌کرد…
در عین بزرگسال و بخشنده بودن گاهی مثل بچه ها صاف و صادق بود…
به هر غم و شادی‌ای تغییر نمی‌کرد و واکنش‌های شدید نشون نمی‌داد.
اون دستگاه جایزه‌ی توی خونش که گفت به خاطر تمام کارهایی که توی بچگیم نتونستم انجام بدم به خودم جایزه می‌دم هم خیلی دلنشین بود…

فک کنم اولین کاراکتر توی کی دراماست که فکر می کنم واقعا بالغه و حال خوبش رو پیدا کرده(:
یه کاراکتر به یاد موندنی بود؛ واقعا ایول به نویسنده و بازیگر این نقش.

زوج سریال یه رابطه ی پخته و آروم و قشنگی داشتن… خبری از کلیشه های عاشقانه نبود توی این سریال.

و اینکه سه چهار قسمت اول شاید عاشقانه‌ی سریال بزنه توی ذوقتون اما در ادامه درست میشه.

راستی خیلی خوشحالم کاراکتری که لی سونگ کیونگ بازی می‌کرد آخرش به یه حال خوب و یه آدم درست رسید🌸

هرچقدر از بازی پارک شین هه تو این سریال بگم کم گفتم مخصوصا اوایل که نوجوون بود
اون ظرز نگاه کردنش به ادما
وقتی گفت من از درون مردم
حس کردم منم…واقعا خیلی حس همدردی داشتم بهش عالی بود

بی نظیر و پر از احساس ارامش ❤
بسیار از دیدنش لذت بردم