در دوران بچگی در حالی که با پدر و مادری که عاشقش بوده یه زندگی فوق العاده ایی داشته ناگهانی مجبورا ازشون جدا میشه و به یه خانواده دیگه برده میشه و یه هویت دجدید روش گذاشته میشه
زمانی که خودش رو با شرایط وقف داد و هویت جدیدش رو پذیرفت همونقدر ناگهانی از خونه بیرون میندازنش
تا شب، تو بارون با هر امیدی در خونه ایی که روزی جزو پسر خانواده بوده میمونه که پدر و مادرش رو میبینه و ذوق میکنه و حتی پدرش که میگه ته سانگا فورا جواب میده بله پدر، ولی در جواب همه امید و ذوقش با بی محلی پدر و مادرش مواجه میشه و شاهد جایگزین شدن یه پسر دیگه به جاش میشه و در آخر هم در جواب التماس هاش هل داده میشه و میوفته و زخم عمیقی روی کمرش به جا گذاشته میشه(گرچه اون کسی که هلش داد همچین قصدی نداشت و اتفاق افتاد)
حالا یه پسر بچه طرد شده، تک و تنها توی بارون، خیس در حالیکه یه زخم بزرگ و عمیق روی بدنش افتاده شاهد مرگ عزیزترین افراد یعنی تنها خانوادش همون پدر و مادر قبلیش که منتظرشون بوده و سگش که همدم اون لحظه های تنهاییش بوده میشه
با اون حجم از غم، تحقیر، سرخوردگی و احساس بی ارزش بودن در یتیم خانه ایی بزرگ میشه و در اون یتیم خانه فقط با یه نفر صمیمی میشه و مثل خواهر و برادر میشن باهم
بعد از چند گذشت نزدیک بیست سال از اون شب میفهمه خواهرش با همونی که سالها پیش به جاش جایگزین کردند دوست شده و عاشقش شده
وقتی همه چیز رو به خواهرش میگه و ازش میخواد از ته سانگ جدید دست بکشه با تصمیم خودکشی خواهرش مواجه میشه و علی رقم تمام تلاشی که میکنه تا نذاره خواهرش خودکشی کنه نمیتونه نجاتش بده و شاهد مرگ عزیزترین فرد و تنها خانوادش میشه
و حالا به فکر انتفام میوفته
چون باعث و بانی تمام اتفاقات و بلاهایی که سرش اومده هه شینه
به نظرم سریال نتونسته اون حجم از احساس ناگواری اون شب وحشتناک رو به ما که بیننده ایم منتقل کنه ولی وقتی اینطوری روی تمام اتفاقات تامل کنیم شیم گان ووک و تمام کاراش واسه ما قابل درک تر میشه و حتی میتونیم بهش حق بدیم
با وجود اینکه به نظرم حس انتقام گان ووک کاملا به جا و به حق بود ولی باز هم سریال نیومد انتقام رو خول جلوه بده و همش جمله هایی در قالب تذکر به گان ووک گفته میشد که نهی کننده بود
گان ووکم خودش گفت “شیطان طرف منه”، یه جا دیگه هم تو ذهنش به مون جه این گفت “فرقی نداره کی رو انتخاب کنی، چه هه شين باشه چه من، در هر صورت من همه رو با هم نابود ميکنم” و این یعنی خود گان ووک هم میدونست که داره راه اشتباهی رو میره که تهش نابودی خودش رو هم به دنبال داره و با توجه به اینکه به خاطر خواهرش تصمیم به انتقام گرفت ولی همش از نوناش عذرخواهی میکرد بابت این تصمیم و میگفت بعد انتقام حاضرم مجازات بشم
در پایان انتقامش هم ما به جای حس رضایت شاهد اوج حس تهی بودن گان ووک بودیم و دیدیم که حتی تا مرز اقدام به خودکشی هم پیش رفت و اگه جه این نرسیده بود خودش رو خلاص میکرد تا از عذابی که میکشه راحت بشه
و آخر هم با وجود اینکه خواهر بزرگش بخشید ولی مجازات انتقامش شد دیدن خواهر کوچکش درحالیکه با خشم اسلحه به روش کشیده و خشمی که با گلوله پرتاب شد و بهش اصابت کرد
حالا گان ووک زخمی بود و یه اسلحه که اثر انگشت خواهرش روش بود و اونم در اوج فداکاری و جبران اشتباهش در حق خواهرش اسلحه رو برداشت و از خونه بیرون زد و به جای اینکه به بیمارستان بره به یه جای پرت رفت و در نهایت تنهایی جون داد و تبدیل شد به یه جسد بی نام و نشانی که دلیل مرگ شلیک اشتباهی به خود بود و کاغذ اعلامیه اش روی تابلویی بود که جه این پشت بهش ایستاده بود و هیچ وقت نگاهش هم نکرد
شیم گان ووک شخصیتی بود که از تا آخر زجر کشید حتی زمانی که انتقام میگرفت و در آخر هم بی نام نشان و در تنهایی مُرد🥺😢😭

فهمیدم گان ووک، خودش نامادریش رو تحریک کرد تا صحنه ی تصادفی که واسه پدر و مادرخواندش انجام داده بود رو دوباره انجام بده و واقعا هم تصادف کرد ولی واقعا بعد تصادف دچار مشکل روانی شد یا نقش بازی میکرد؟

گرچه حس میکنم واقعا از نظر روانی مشکل پیدا کرده بود ولی نفهمیدم چطوری یهو خوب و شد برگشت؟

آخرین بار، لحظه ایی که نامادریه اومد تو دفترش و شنید گان ووک تو آسایشگاه نیست و ناپدید شده و رعد و برق هم میشد اونجا گان ووک رو توهم میزد دیگه؟ درسته؟